مسواک

وقتی ذهنم خیلی درگیره، شب قبلِ خواب، خیلی خوب مسواک میزنم. دقیقن با همون قواعد علمی که بارها توی تلویزیون دیدم. خیلی هم بی ربط نیستن به هم. موقع مسواک زدن فکر می کنم، تحلیل می کنم، بالا و پایین می کنم، من چقد مقصرم، دیگری چقد. چقدر سخته منصفانه قضاوت کردن بین خودت و دیگری. یه چیزی درونت هست که همواره دیگری رو مقصر نشون میده. یه چیزی درونت هست که دگمه آف منطق ات رو میزنه، نمیذاره تحلیل منطقی کنی، نمیذاره لامصب. انگار یه جور ذره بینه، اشتباهات تو رو ریز نشون میده و غلطای دیگری رو درشت. چقد سخته شکستنش!